Yaz Akşamı Zeyd, Baho

yaz akşamı kıyıya vuruyor gülüşün
içimde hiç olmadık cemrenin düşüşü
sesinde bir kırgınlık bana bu küsüşün
halledelir değil bu ilk ölüşüm

sebebin oluyo yine gözlerin ah
bi endamı var her zerresi aşk
seni üzen olur inan anında taş
olurum gerekirse yanağından akan bi yaş

kalbim aşktan yandı rakımı içiyorum üfleyerek
susuyorum haykırarak yokluğuna geçmişe kükreyerek
bakma bana gözlerini devirip boynunu bükerek
bu senin kalbine kurulmuş bir bomba aşk sende düzenek