Bipolar Beya

Değilken umurumda
Yalan, ıh ıh
Uslanmadım
Sabahları çok aradım

Kapanmadı
Hiç bi’ kapı
Sonuna kadar açtım onları
Düştüm bazen ama yormadı

Onlar kıskanç ve de boş
Her gün güçlenir egom
Bulamazsan beni arama çok
Yıldızlara sor

Değilim hasta
Durma pasla
İçime işliyor hep bi’ telaşla
Makinalı tüfek gibi bende seriyim
Be-bebek diyor durma hadi inatla

Seni ben çift görüyorum bil şu anda
Sevicem Munch gibi harbi sanatla
Bir gün onsuz kalırsam yaşayamam
Bunu bana sorman bile çok saçma

Bunu bana sorman bile çok saçma

Bunu bana sorman bile çok saçma
Sensiz büyümedim aşkla
Gelen gidiyor ruhum duymaz
Ama ben kaç kere aldım alttan

Çöller susuz kaldı kurak
Neden bulamadık yol biz orta
Gelemiyorum kendime korkaksın
Denemedin vermedin hiç şans

Denemedin vermedin hiç şans
Denemedin vermedin hiç şans, hiç şans, hiç şans
Belki bana göredir Mars

Islatır yağmurlar
Sensiz tadı tuzu yok
Çok güzeldi artık boş
Ümitlerim yanıyor yanıyor

Buluyorum farklı yol olmuyor
Dağıtmışım kartları sonu yok

Endişem vuruyor yüzüme
Bipolar gibiyim gözünde
Durmadan geçiyor geceler düşüşe
Nasıl sığarım bir avuç içine

Endişem vuruyor yüzüme
Bipolar mıyım ben gözünde?
Durmadan geçiyor geceler düşüşe
Nasıl sığarım bir avuç içine

Nasıl sığarım avuç içine
Endişeler vuruyorken yüzüme
Bipolar mıyım neyim sanki ben gözümde?
Dönemiyorum artık evime