Kader Değil Pamela, Zeus Kabadayı

Neden nasıl diye sorma
Bırakın giderken içimde
Kanayan ne var ne yoksa dağladım
Daha dün gibi yanar hala
Unutmadım bilirim geri dönmek zır
Hüznümü yüreğime bağladım
Bi gün gelir de ardında
Ağlayan bir çift göz kalırsa
Unutup her şeyi beni hatırla
Vakti geldiğinde hala
Gün olur ne çok sevdiğimi
Yüreğinde gizle bir kaç satırla

Birer birer geçer yıllar
Üzülme kaybolur gider hatıralar
Kader değil ölüm gelse ne fark eder
Severken ayrılıktan beter ne var
Birer birer geçer yıllar
Üzülme kaybolur gider hatıralar
Kader değil ölüm gelse ne fark eder
Severken ayrılıktan beter ne var

Neden nasıl diye sordun mu söyle bi kere
Sormazsan sorma çünkü senden sonra güçlüyüm
Gün gelir ararsın bulur musun bilmem
Kaybolup gidersin yine de geriye dönmem
Kalk dedim uyandım bak zaman azaldı
Bi yandan özledim bi yandan nefretim çoğaldı
Ayrılık bu işte geçer mi öp diyince
Hatıralar kalıyo geriye insan sevince

Başta afalladım sensizlik zor
Sonra alıştım bi’damla gökyüzüne karıştım
Bulutlar öyle zor kalabalık ve karanlık
Sonbahar gibiydi sanki yalnızlıkla barıştım
Şimdi gel desem sana geçmişti yıllar
Özlemek yok artık kapanmıştı yollar
Bir çiçektim sanki sen gelince soldum
Hata bende seni adam yerine koydum

Birer birer geçer yıllar
Üzülme kaybolur gider hatıralar
Kader değil ölüm gelse ne fark eder
Severken ayrılıktan beter ne var
Birer birer geçer yıllar
Üzülme kaybolur gider hatıralar
Kader değil ölüm gelse ne fark eder
Severken ayrılıktan beter ne var