Ali Aydın - Fırtına

Tükenecek elbet yakında sabrım,
Kahrım çoğalıyor tanrım bin yoktun bir vardın zaten,
Bu yüzden yandım.

Sendin kalbimin yarısı,
Oldun kanayan yarası,
Yakar insanı kül eder,
Bahtın karası.

Bu fırtına öncesi gürültü içimde üzüntü,
Hayatın aşkın yalan, sevgin sahte görüntü.

Ecel tecelli etti kaptan,
Fırtına görüldü hayallerim azgın dalgalarla sulara gömüldü.

Sen saplarken hançeri bir bir sırtıma dönüp bakmadım ardıma,
Vurdu beni bin fırtına, ben ölmedim.

Sen saplarken hançeri bir bir sırtıma hem de ardı ardına,
Vurdu beni bin fırtına, ben ölmedim.

Sen saplarken hançeri bir bir sırtıma dönüp bakmadım ardıma,
Vurdu beni bin fırtına, ben ölmedim.

Sen saplarken hançeri bir bir sırtıma hem de ardı ardına,
Vurdu beni bin fırtına, ben ölmedim.

Senden bana kalan kırık bir kalp var,
Ama aşkım hala payidar kaderime sitem benim de hakkım.

Sözlerim bu yüzden manidar,
Mutluluğu bulamadım acaba nerdedir.

Aşk kimine gökkuşağı kimine kara perdedir,
Umutlarım bulutların içinde saklı bir yerdedir.

Sakladım hayallerimi etmesinler diye yerle bir,
İçimdeki umutlar bana seni sordular.

İçimde hasretinle savaşan bir odu var,
Anladım her şeyin bir sonu var korkularımla yüzleştim korkup kaçtı korkular.

Sen saplarken hançeri bir bir sırtıma dönüp bakmadım ardıma,
Vurdu beni bin fırtına, ben ölmedim.

Sen saplarken hançeri bir bir sırtıma hem de ardı ardına,
Vurdu beni bin fırtına, ben ölmedim.

Sen saplarken hançeri bir bir sırtıma dönüp bakmadım ardıma,
Vurdu beni bin fırtına, ben ölmedim.

Sen saplarken hançeri bir bir sırtıma hem de ardı ardına,
Vurdu beni bin fırtına, ben ölmedim