Qətranlar Şöhrət Məmmədov

Mənə gecələri göz yaşı tökdürür
Gən yaşımda belimi bükdürür
Xatirələr diz cökdürür
Unuda bilmirəm sənli anları

Hələ öz quyumu özümə qazdıran
Başımı aldadıb yolumu azdıran
Mənə bir gecədə nələri yazdıran
Yenə yazdıracaq dastanları

Axı bu nə hikmətdi, bu nə sirrdi
Bax ruhuna ruhum əsirdi
Gah yubanırdı, gah tələsirdi
Ama tapa bilmədi imkanları

Neçə illərdi uşaq yaşdadı
Bəzi adamlar var uşaq yaşdadı
Sevgiləri, qayğıları başqadı
Çalış itirmə həmin insanları

Səndən sora dözülməz ağrılarım var
Nə yanlışım, nə doğrularım var
Qərarsızam nə edəcəyimi bilmirəm
Dəli oluram qəribə duyğularım var

Artıq göz yaşımı qurutmaram
Daha heç kəsi sevib avutmaram
Mənə deyirsən səni unutmaram
Elə cox görmüşəm unudanları

Sənə sonuncu mesajımı yazmışam
Hər gecə yuxularımı qarışdırmışam
Sonra yuxularımı xeyirə yozmuşam
Guya tanımıram axı nadanları

Uzaq olmuyaq aramızda qalsın
Bizə işarə aramızda qalsın
Bütün olanlar aramızda qalsın
Hər kəsin olur nöqsanları

Hər səhərimə günəşim cətin doğur
Əvvəldən sən ətri bütün qoxur
İndi üstüm başım tütün qoxur
Ciyərimə çəkdim qətranları

Səndən sora dözülməz ağrılarım var
Nə yalnışım, nə doğrularım var
Qərarsızam nə edəcəyimi bilmirəm
Dəli oluram, qəribə duyğularım var